«جیغ بُز» بر صحنه هنرشهرآفتاب

آرش ابراهیمی در گفت‌وگو با خبرگزاری ایرنا اظهار کرد: این نمایش هرشب از ساعت ۱۹:۴۵ در سالن بلک‌باکس مجموعه فرهنگی سینمایی هنر شهر آفتاب اجرا می‌شود؛ البته روز ۱۴ اردیبهشت ماه این نمایش در ساعت ۱۷:۳۰ به روی صحنه می‌رود.

روایت نمایش «جیغ بز» چیست؟

نویسنده و کارگردان نمایش «جیغ‌بز» درباره داستان این نمایش گفت: داستان نمایش «جیغ بز» درباره یک خانواده سوگوار است که تصمیم می‌گیرند برای خروج از سوگ به یک سفر بروند، در مسیر سفر و در مکانی متروک با ۲بانوی دستفروش که کار آنها دوخت و فروش لباس آیینی و محلی‌ست آشنا می‌شوند، این خانواده از این دستفروش‌ها لباس می‌خرند و همین اتفاق موجبات آشنایی آنها را با هم فراهم می‌کند و پس از این آشنایی خانواده سوگوار متوجه می‌شوند که این ۲دستفروش قصد خودکشی با استفاده از یک گیاه دارند، در نهایت آشنا شدن این خانواده با این ۲دستفروش اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی در مسیر سفر را برای آنها رقم می‌زند.

نمایشی از نوع هجو حماسه

وی این اثر نمایشی را از نوع ماک اِپیک یعنی «هجو حماسه» دانست و افزود: در حقیقت این کار با یک برداشت آزاد توأم با یک بازتعریف و بازتفسیر از نمایش‌های تراژدی کلاسیک ساخته شده؛ یعنی آثار نمایشی کلاسیک در این کار هجو شده و از دل این هجو معانی و مفاهیم جدیدی به دست آمده است.

ابراهیمی این نمایش را یک نمایش فلسفی با درون مایه‌های روانشناسانه و هستی‌شناسانه قلمداد کرد و ادامه داد: هدف اصلی نمایش «جیغ بز» هم پاسخ دادن به این پرسش است که دلیل رفتارهای بشر چیست و انسان چرا دست به هر نوع رفتاری می‌زند؟ در واقع این نمایش علت بنیادین رفتارهای انسان از بیدار شدن و خوابیدن گرفته تا غذا خوردن و گفتگو کردن را پاسخ می‌دهد.

این کارگردان تئاتر ادامه داد: در این نمایش به این مقوله می‌پردازیم که انسان می‌خواهد خود را از چه چیزی نجات دهد؟ تمام این درون‌مایه‌های فلسفی با زبانی کمدی و با یک قصه و روایت به مخاطب عرضه می‌شود.

وی یادآور شد: در حال حاضر نمایش‌ها با این نوع محتواهای فلسفی نیز توانسته‌اند جای خود را میان بخش گسترده‌ای از مردم باز کنند، البته در این نمایش، فلسفه به کمدی تبدیل شده است و این نمایش به مسائل فلسفی از طریق کمدی پرداخته است.

مواجه شدن نمایش‌های ایرانی با بحران درام افلاطونی

ابراهیمی که معتقد است هنرهای نمایشی ایران با بحران درام افلاطونی مواجه است، گفت: در ادبیات دراماتیک بر شیوه نمایشنامه‌نویسی ارسطویی و درام‌های ارسطویی تأکید بسیاری می‌شود؛ در دانشگاه‌ها نیز بیشتر درام‌های ارسطویی شناخته شده هستند، این در حالیست که درام‌های ارسطویی درام‌هایی هستند که مبتنی بر حوادث و اتفاقات پیش می‌روند به همین دلیل ممکن است مخاطب بیش از اینکه درگیر اندیشیدن شود درگیر قصه، اتفاقات و سرنوشت قهرمان‌های داستان شود.

این نویسنده عنوان کرد: در کنار درام‌های ارسطویی، درام‌های افلاطونی هستند، درام‌های افلاطونی بیشتر مبتنی بر پرسش حرکت می‌کنند و قصه در این نوع درام‌ها بر اساس پرسش جلو می‌رود.

وی افزود: بدون شک در ایران با بحران درام افلاطونی مواجه هستیم و ما تمام تلاش خود را به کار گرفته‌ایم تا این بحران را با ساخت نمایش‌هایی در این زمینه جبران کنیم، نمایش جیغ بز هم در حیطه درام افلاطونی قرار می‌گیرد، البته این نمایش به دلیل قصه محور بودن تاثیراتی هم از درام ارسطویی گرفته است.