محمد محمودی منتخب سومین دوره جایزه کتاب سال فارس به خاطر نگارش«به نقش گلیم»: فارس را قله ادبیات کشور می دانم
محمد محمودی نورآبادی، شاعر، نویسنده ،فیلنامه نویس و روزنامه نگار در اول آذرماه ۱۳۵۰ در روستای مهرنجان شهرستان ممسنی به دنیا آمد. این نویسنده خوش ذوق آثار مختلفی همچون رمان مهرنجون، رنج، سرریزون، کاش چشمهایش دروغ گفته باشد، خنده زار، هزار و یک جشن، بابا کوهی، آخرین ایل خانی، شام برفی، سه نیمه سیب، نوشانوش، رنجهور، غریب قریب، به نقش گلیم و… در کارنامه خود دارد که برخی از آنها همچون «سرریزون»، «کاش چشمهایش دروغ گفته باشد»، «خنده زار»، «نبرد هِسجان» ، «هزار و یک جشن» و... حائز رتبه شدهاند.
سال 1365 در نوجوانی عازم جبهه نبرد می شود. دو تن از برادرانش یکی در راه دفاع از وطن و دیگری در راه دفاع ازحریم اهل بیت به شهادت می رسند و او نیز که جبهه های جنگ را در نوجوانی تجربه کرده است راه برادرانش را با نگارش رشادت ها،اخلاص و ایثار شهدا تا اتفاقات و حوادث دفاع مقدس و رشادت های مدافعان حرم همچنان ادامه می دهد.
وی ادامه داد:بعد از «گلابی های وحشی» وارد دنیای داستان شدم و زمانی که کتاب «سرریزون» را مینوشتم، هرگز فکر نمی کردم که آن اثر بتواند در دو جشنوارهی معتبر خوش بدرخشد. اما قبل از هر کاری بر سر مزار علی شیر شفیعی، شخصیت اصلی داستانم رفته بودم و از او خواسته بودم تا به کمک ام بیاید و کاری کند که کتابی در خور او بنویسم. علی شیر هم کم نگذاشت، چرا که سرریزون در سال هشتاد و نه رمان سال دفاع مقدس شناخته شد واین اثر در سیزدهمین جشنواره سالانه کتاب دفاع مقدس مقام اول را بدست آورد.
نویسنده کتاب«به نقش گلیم» در مورد این کتاب گفت:«به نقش گلیم» داستان نوجوان نیازمندی است که حامی نیکوکاری دارد و به صورت ناشناس از او حمایت میکند. دختر نوجوان اندکاندک درصدد شناخت این مرد است که خبر میرسد او در سوریه است و دچار حادثه شده است.پیگیری زندگی این مدافع حرم و آشنایی با زندگیاش و در نهایت مواجهه نهایی با او و چگونگی آن، داستان این کتاب است. کتاب های دیگر همانند قنوت آخر، شب های بی آسمان،اورامان،قرارگاه بی قراری و… است و همچنان در حال نوشتن هستم.
محمد محمودی نورآبادی در پایان سخنانش در مورد جایگاه فارس در زمینه ادبیات تصریح می کند: بنده بارها عنوان کرده ام که بدون تعارف استان فارس را قله ادبیات کشور می دانم و شما کمتر جشنواره ای مرتبط با ادبیات، شعر، داستان، کتاب و…مشاهده می کنید که فارسی ها در آن حائز مقام و رتبه نشده باشند و حیف است قله ادبیات کشور به خوبی دیده نشود.به همین دلیل باید جشنواره سالانه کتاب فارس هرسال بهتر از سال قبل تر برگزار گردد و رونقی دوچندان داشته باشد.